Tag: ธรรมตรรกะ

มนุษย์ทั้งหลายต่างความคิดต่างความเห็นกัน ท่านจะกำหนดให้คิดเห็นเหมือนกันหมด เป็นไปไม่ได้ บาลี ๒๙/๗๓๐, อมฤตพจนา พุทธศาสนสุภาษิต หน้าที่ ๑

ยามเมื่ออยู่ ดีไว้ ให้โลกเห็น ยามเมื่อเย็น เป็นร่ม ห่มลูกหลาน ยามเมื่อล้ม ฝากชื่อ ไว้ลือนาม ให้ผู้คน ทำตาม ในความดี.

การยึดติดกับสิ่งใดย่อมทำให้เป็นทุกข์ ยิ่งยึดติดกับสิ่งที่คิดว่าเป็นของเราก็ยิ่งทุกข์

สัตว์โลกทั้งหลายต่าง เกิดมาบนฐานแห่งทุกข์ผู้ที่ไม่เห็นทุกข์ ไม่รู้จักทุกข์ ก็มักแสวงหาความสุขเพราะคิดว่ามีสุขแล้วทุกข์จะหมดไปแต่แท้จริงแล้วสุขก็คือทุกข์อย่างหนึ่งเมื่อได้รับมาโดยไม่เห็นทุกข์ ไม่รู้จักทุกข์แล้วยิ่งสุขเท่าไหร่ ก็จะยิ่งทุกข์มากเท่านั้น

“เมื่ออ่อนปัญญา ช่องทางวิบัติก็เกิดได้มหันต์”ตสฺส สํหีรปญฺญสฺส วิวโร ชายเต มหา [๒๗/๒๑๔๑]

ตาบอดคลำช้าง แท้จริงแล้วปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้น มักเกิดจากการที่คนส่วนหนึ่งมองความจริงเพียงด้านเดียว แล้วคนเหล่านั้นก็ยึดความจริงเพียงด้านเดียวนั้น ว่าเป็นความจริงไปเสียทั้งหมด ดังเรื่อง ตาบอดคลำช้าง ที่มีอยู่ว่า ณ เมืองหนึ่ง มีความวุ่นวายเกิดขึ้นในเมือง ผู้คนทะเลาะกันเพราะต่างเชื่อในทฤษฏีของตนว่าอย่างนี้จริง อย่างนี้ถูกต้อง เจ้าเมืองจึงเรียกชุมนุมคนในเมือง แล้วนำช้างเชือกหนึ่งมาไว้ที่กลางลาน หลังจากนั้นจึงสั่งให้ นำคนตาบอดแต่กำเนิดทั้งเมืองมา ยืนใกล้กับงวงช้างบ้าง งาช้างบ้าง… read more ตาบอดคลำช้าง